แหวนพิรอดนิ้วรักแห้งเก่า

-แหวนพิรอดนิ้ว เชือกถักลงรักจนแห้งเก่า ดีทางมหาอุดแคล้วคลาด และโชคลาภ สวยเดิมสุด ขนาด 3.0 นิ้ว

-หลวงพ่อสาย วัดท้องคุ้ง เจ้าตำหรับแหวนพิรอด ป้องกันภยันต์อันตรายจากสัตว์ร้าย หรือสัตว์มีพิษ
-พระคาถาบูชาแหวนพิรอดหลวงพ่อสาย วัดท้องคุ้ง แหวนพิรอด นับเป็นเครื่องรางที่นิยมและพุทธคุณเชื่อถือได้แบบสนิทใจ และถ้าต้องการเดินทางบุกป่าฝ่าดงที่ไหนก็ตาม หรือ ต้องการเข้าหาผู้หลักผู้ใหญ่ให้ภาวนาว่าพระคาถาดังนี้
-"โอมพระพิรอด กอดพระพินัย งูพิษ ตะขาบ แมงป่อง สัตว์ร้ายต่างๆ กัดฉกทำอันตรายเรามิได้" เมื่อเวลาออกจากป่ากลับถึงบ้าเรือน หรือเข้าหาผู้หลักผู้ใหญ่เสร็จการแล้ว ให้ว่าพระคาถาดังนี้
-"ถอดพระพินัย คลายพระพิรอด" จะเป็นการคลายมนต์ให้สัตว์และเป็นคาถาเมตตามหานิยม


-แหวนพิรอด (แหวนป้องกันตัว)
เครื่องรางของขลังในสมัยโบราณมากมายหลายชนิด หนึ่งในนั้นอันเป็นที่นิยมกันมากในหมู่ผู้ชายชาตรีคือ “แหวนพิรอด” อนึ่งคนสมัยก่อนมีนิสัยรบทัพจบศึกสงครามอยู่บ่อยครั้งต้องมีการต่อสู้กับข้าศึกจึงมีผู้ประดิษฐ์คิดค้นของขลังชนิดนี้ขึ้นมาโดยอาศัยว่าจะทำให้คงกระพันชาตรี ฟันแทงไม่เข้า ป้องกันตัวจากข้าศึกศัตรู
แหวนพิรอดแต่เดิมนั้นหาได้ไม่ยากนักมีอยู่ถมไปตามสำนักต่างๆ แต่ละอาจารย์ท่านก็สานออกมาให้ลูกศิษย์ลกหาประชันวิชากันอยู่บ่อยๆ แต่มาในปัจจุบันเริ่มหาผู้ถักและมีวิชาอาคมปลุกเสกเลขยันต์แหวนพิรอดไม่ค่อยจะเหลือแล้วจึงถือว่าเป็นของหายากมากๆ ยิ่งอาจารย์เก่าที่ท่านไม่อยู่บนโลกนี้แล้วก็ยิ่งหายากเข้าไปใหญ่ ถึงปัจจุบันจะมีคนถักเป็นแต่ก็ใช่จะขลังเช่นเดียวกับคนสมัยก่อนถักขึ้นมา

-พิรอด คืออะไร ?
จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานให้ความหมายว่า พิรอด น. ชื่อแหวนชนิดหนึ่ง ถักด้วยผ้ายันต์หรือด้ายดิบเป็นต้น ใช้เป็นเครื่องราง.
-แหวนพิรอดมี 2 ชนิด คือ
1. พิรอดนิ้ว คือ แหวนพิรอดที่มีขนาดเล็กใช้สวมที่นิ้วมือ เป็นเครื่องประดับและเครื่องรางของขลัง
2. พิรอดแขน คือ สนับแขนพิรอดมีขนาดใหญ่สวมไว้ที่แขนเป็นอาวุธของนักมวยโบราณ
ปัจจุบันนอกจากสองชนิดนี้ยังมีผู้ประดิษฐ์เป็นกำไลพิรอดอีกด้วย

-แหวนพิรอดหางช้าง
- ใช้ขนหางช้าง งาช้าง หรือหางสัตว์ ถักสานเป็นเงื่อนพิรอด
เนื่องจาก ช้าง เป็นสัตว์ใหญ่ที่แสดงถึงอำนาจคนโบราณเชื่อว่าผู้ที่มีหางช้างพกติดตัวจะปลอดภัยแคล้วคลาดจากอันตรายต่างๆเวลาที่ต้องเข้าป่าและยังมีความหมายในแง่ของอำนาจด้วยนะครับ จัดว่าเป็นเครื่องรางอีกอย่างที่นิยมกันมาตั้งแต่สมัยโบราณเครื่องรางช้างที่ทำจากขนหางช้าง ว่ากันว่าสามารถป้องกันคุณไสยได้ทุกชนิด จึงมีผู้นิยมนำมาทำแหวน กำไล หรือพกติดตัวไว้ ลำพังแต่ขนหางช้างอย่างเดียวก็ถือว่าเป็นของทนสิทธิ์ มีความขลังอยู่ในตัวอยู่แล้ว ความเชื่อเกี่ยวกับหางช้าง(เทพมงคลนาคราช ) ถือว่าเป็นของทนสิทธิในตัวเอง
คนโบราณไม่ได้เรียนอาคมจะพกขนจากหางช้างติดตัวอยู่เสมอนัยว่าเป็นเครื่องรางของขลังปัดเป่ารังควานจากภูตผีปีศาจและสัตว์ร้ายป้องกันคุณไสยต่างๆในยามที่ต้องเดินทางไกล คนโบราณเชื่ออีกว่าถ้าบูชาดีขนจากหางช้างจะทำให้สามารถหยั่งรู้พิษภัยต่างๆล่วงหน้าด้วยอย่างสัมผัสที่หกและป้องกันมิให้เกิดขึ้นได้
หางช้าง เทพมงคลนาคราชขนหางช้างแบ่งเป็นสองประเภท 1. ขนหางช้างสีดำ 2. ขนหางช้างสีขาว (บางท่านเรียกว่าขนหางแก้วขนหางดอก ขนหางช้างเผือก) เป็นของหายากคล้ายกับงากำจัดกำจายมีความเชื่อว่าเป็นของแรงในตัวมีอานุภาพทวีคูณกว่าห้างช้างสีดำ
หางช้างเผือก ชาวจีนโบราณถือว่าเป็นตัวแทนของความรักที่มั่นคง หางช้างเผือกจะเป็นสีออกน้ำตาลใสๆ ซึ่งขนหางช้างที่ดีต้องรอให้หลุดเอง ช้างเผือกนั้นโบราณท่านถือว่าเป็นสัตว์ที่มีบุญญาบารมี เป็นของคู่บุญของพระมหากษัตริย์ไทยเราตั้งแต่โบราณกาลจนถึงปัจจุบัน ธรรมชาติของช้างจะใช้หางปัดแมลงที่เข้ามารบกวน บุรพาจารย์ท่านถือเคล็ดว่าหางช้างนั้นเป็นของดีที่ใช้ปัดรังควาญ เสนียดจัญไร สิ่งไม่ดีทั้งหลายทั้งปวง จึงนิยมนำหางช้างมาทำเป็นแหวนพิรอด ทำวิชาลงอาคม ซึ่งเมื่อทำถูกต้องตามตำรับไสยเวทย์แล้วจัดเป็นของวิเศษที่เรืองอำนาจมากโดย เฉพาะอย่างยิ่งหางของช้างเผือกนั่นเอง

*คาถาอาคมและเลขยันต์ที่ใช้กับพิรอด
-ยันต์ตะกร้อ
เมื่อได้แหวนพิรอดมาแล้วจะโยนเข้ากองไฟ หากไฟไหม้แหวนพิรอดนั้นถือว่าใช้ไม่ได้ต้องทำอันใหม่ที่ไฟไม่ไหม้ และการนำไปใช้เมื่อต้องไปทำศึกสงครามให้ถือแหวนพิรอดนี้แล้วบริกรรมด้วย “มะอะอุฯ” และถ้าจะให้เป็นตบะเดชะในสงคราม
ทำให้ข้าศึกครั่นคร้าม ให้บริกรรมด้วยคาถา “โอม ยาวะ พะกาสะตรีนิสิเหฯ” เงื่อนพิรอดนั้น จัดเป็นเงื่อนสำคัญที่ใช้ในการต่อเชือกหรือการผูกโยงเพื่อความมั่นคง แน่นหนาอย่างวิชาเชือกคาดสายหลวงปู่ขัน วัดนกกระจาบ และหลวงปู่ธูปวัดแค นางเลิ้ง กทม. ซึ่งพระเกจิอาจารย์ท่านนี้เป็นผู้ทรงคุณวิทยาสูงส่งเฉพาะด้านมหานิยมก็เข้ม ขลังขนาดอมตะ ดาราอย่าง คุณ มิตร ชัยบัญชายังนับถือเป็นลูกศิษย์ซึ่งวงการผู้นิยมเครื่องรางก็ทราบกันดี โดยเชือกคาดสายหลวงปู่ขันนั้นเวลาคาดต้องขัดเป็นเงื่อนพิรอด มีคาถากำกับว่า "พระพิรอดขอดพระพินัย" และเวลาแก้เชือกก็มีคาถาว่า "พระพินัยคลายพระพิรอด" อันจะเห็นได้ว่าศาสตร์การใช้เงื่อนพิรอดนั้นยังสืบมาถึงเครื่องคาดอย่าง เชือกหรือการ ผูกตะกรุด พิสมรซึ่งต้องรวมถึงเครื่องรางโบราณอีกชนิดที่ปัจจุบันไม่ค่อยมีเกจิอาจารย์ สร้างก็คือ "ผ้าขอด" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องพิรอดด้วยโดยผ้าขอดนั้นจะเป็นการขัด "พิรอดเดี่ยว" เกจิอาจารย์ที่มีชื่อเรื่องผ้าขอดในยุคเก่า ๆ เช่น หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา, หลวงพ่อพรหม วัดขนอนเหนือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา, หลวงพ่อกวย ชุตินธโร จังหวัดชัยนาท เป็นต้น ในส่วนเครื่องรางผ้าขอดสายวัดสะแก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ก็มีชื่อเช่นกันแต่เป็นฆราวาส ที่ชื่อว่า เฮง ไพรวัลย์ ลอยเรืออยู่ท่าน้ำวัดสะแกบางคนเรียก ว่า อาจารย์เฮงเรือลอยก็มี.
*Cr:สำนักข่าว TNEWS.